-
1 kula
kula [kula] f\kula ziemska Erdkugel fchodzić o kuli [ lub \kulach] an Krücken gehen3) być kulą u nogi ein Klotz am Bein seinniech mnie kule biją — znowu nas wykiwał! zum Kuckuck noch mal — hat der uns wieder an der Nase rumgeführt [ lub reingelegt] ! ( fam)niech go kule biją! zum Kuckuck mit ihm! ( fam)
См. также в других словарях:
kula — I ż I, DCMs. kulali; lm D. kul 1. «bryła ograniczona powierzchnią zamkniętą, której wszystkie punkty są jednakowo odległe od jednego punktu stałego, będącego środkiem tej bryły» Powierzchnia, objętość kuli. 2. «przedmiot mający kształt tej bryły … Słownik języka polskiego
o — I 1. «litera oznaczająca samogłoskę o» ∆ O kreskowane «litera ó oznaczająca brzmienie u, stosowana przede wszystkim w wypadkach, gdy samogłoska ta wymienia się z o, np. wóz wozy» 2. «samogłoska ustna wymawiana przy niewielkim wzniesieniu tylnej… … Słownik języka polskiego
o — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik samogłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}o {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kula — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bryła ograniczona powierzchnią zamkniętą, której wszystkie punkty znajdują się w jednakowej odległości od punktu stałego będącego środkiem tej bryły … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzęsa — ż IV, CMs. rzęsie 1. lm D. rzęs częściej w lm «sztywne, krótkie włoski na brzegu powieki, ochraniające gałkę oczną przed dostaniem się do niej ciał obcych» Długie, gęste, aksamitne, ciemne, jasne, rzadkie rzęsy. Czernić, przyczerniać rzęsy.… … Słownik języka polskiego
owca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, lm D. owiec {{/stl 8}}{{stl 7}} zwierzę gospodarskie pochodzące od dzikiej owcy górskiej, występujące w licznych rasach i typach użytkowych, hodowane ze względu na mięso, mleko, skórę, wełnę, żyjące na całej kuli… … Langenscheidt Polski wyjaśnień